ننگ دنیا برندارد همت معنی نگاه

تا بصیرت بر دیانت نیست معراج است جاه

زبن چمن رشکی ست بر اقبال وضع غنچه ام

کز شکست دل دهد آرایش طرف کلاه

طالب وصلیم ما را با تسلی کار نیست

ناله گر از پا نشیند اشک می افتد به راه

درگلستانی که تخمی از محبت کاشتند

زخم می بالد گل اینجا ناله می روید گیاه

نقشبندان هوس را نسبتی با درد نیست

خامهٔ تصویر نتواند کشیدن مد آه

مایهٔ یمنی ندارد دستگاه آگهی

خانمان مردمان دیده می باشد سیاه

جلوه فرش توست اگر از شوخ چشمی بگذری

می شود آیینه چون هموار می گردد نگاه

تا ابد محو شکوه خلق باید بود و بس

شاه ما آیینه می پردازد ازگرد سپاه

بی تماشا نیست حیرتخانهٔ ناز و نیاز

عشق اینجا آه آهی دارد آنجا واه واه

چون نگه دردیدهٔ حیران ما مژگان گمست

جوهر آیینه در دیوار حل کرد ست کاه

سایه و تمثال محسوب زیان و سود نیست

حیف خورشید ی که پرتو باز می گیرد ز ماه

زبرگردون هرزه شغل لهو باید زیستن

غیر طفلی نیست بیدل مرشد این خانقاه